/ سه شنبه 23 مهر 1398 /
Tuesday 15 October 2019
تصمیم اشتباه روحانی در آستانه‌ی رقابتهای المپیک/ هروی حکیمانه رفتار کرد |
تصمیم اشتباهِ روحانی در آستانه‌ی رقابتهای المپیک/ هروی حکیمانه رفتار کرد  حسین روحانی قهرمانِ نامدار و پرآوازه‌ی کاراته‌ی ایران و جهان، در سالِ پرتنش و ملتهبِ منتهی به رقابتهای المپیک، با اعلام انصراف از حضور در کادرفنی تیمِ ملی، شرایطِ سخت و مبهمی را برای این تیم ترسیم کرد، تصمیمی شتاب‌زده و غیرمنطقی که به سرعت و به درستی از سویِ سیدشهرام هروی وتو شد.به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی ستارگان کاراته؛ چندی پیش و در روزهای حساس و سرنوشت‌سازِ کنونی، حسین روحانی قهرمانِ اسبقِ کاراته‌ی جهان و مربیِ سالهای اخیرِ تیم ملی، در تصمیمی عجیب، ناپخته و شتاب‌زده، به یکباره اعلام کرد بنا به دلایل و گرفتاری‌های شخصی، از کسوتِ مربیگریِ تیم ملی، مستعفی و از این منصب، جدا خواهد شد! به نظر میرسد این تصمیمِ ناگهانی، بی‌ارتباط با دل‌آزردگی‌هایِ آقای اسطوره از وضعیت و شرایطِ ماههای اخیرِ کاراته‌ی کشور و عدمِ توجهِ لازم و کافی به برخی مطالباتِ منطقیِ او، نباشد. ضمنِ اینکه روحانی ماهها قبل، در گفتگوی غیرِ رسمی با نگارنده (در سالنِ برگزاری رقابتهای کاراته) از بی‌مهری‌هایی سخن می‌گفت که از سویِ برخی منتقدین، اعتبار و افتخاراتِ بی‌مانندِ او را نشانه رفته است. اینها همه، از قرائن و نشانه‌هایی به شمار میروند که با استناد به آن، می‌توان مدعی شد حسین روحانی از ادامه‌ی این مسیرِ سخت و پرالتهاب، دلسرد شده است. او احتمالا با خود می‌گوید "وقتی زحماتم آنگونه که باید و شاید دیده نمیشود، بهتر است بروم و بیش از این، زندگی‌ام را وقفِ کاراته و دنیایِ قهرمانی نسازم" اگر چه روحانی مانندِ هر انسانِ دیگری، حق دارد گهگاه از شرایطِ موجود، خسته و آزرده‌خاطر گردد لیکن او و دیگر اسطوره‌ها، هرگز حق ندارند هنگامِ مواجهه با مشکلات و کم‌لطفی‌ها، مانندِ انسانهای عادی رفتار کرده و تصمیماتشان را صرفاً بر اساسِ خواست و تمایلاتِ شخصیِ خود اتخاذ نمایند. برای روحانی و امثالِ او، سالها از بیت‌المال هزینه شده تا بتوانند امروز، با ایستادن بر قله‌ای رفیع، هدایت و رهبریِ تیمهای ملی را در دست گرفته و دینِ خود را به میهن و ملت ادا کنند. شش سال قبل، وقتی روحانی بلافاصله پس از خداحافظی از دنیای قهرمانی، در ترکیبِ کادرفنی تیم ملی بزرگسالان قرار گرفت، به این موضوع اعتراض و تاکید کردیم که آقای اسطوره هنوز در عرصه‌ی مربیگری، از تجربه‌ی لازم و کافی برخوردار نیست، لهذا بهتر است ابتدا در سِمتِ مربیگریِ تیمهای پایه (و نه سرمربیگری) از او استفاده شود و سپس، رفته‌رفته به مدارجِ بالاتر راه یابد (درست مانند همان مسیری که از سوی مهران بهنامفر و امثالهم طی شد) این استدلال در آن زمان، پسندیده و منطقی بود لیکن امروز و با گذشتِ شش سال از مربیگری حسین روحانی در رده‌های سنیِ امید و بزرگسالان و البته کسبِ موفقیت‌های درخشان و غرورآفرین در سالهای اخیر، دیگر نمی‌توان با استناد به ادله‌ی پیشین، روحانی را بی‌تجربه و آزمایش‌نشده خواند. او حالا و در ماههای حساس و سرنوشت‌سازِ منتهی به رقابتهای المپیک، موظف است اندوخته‌ها و تجربیاتِ خود را طیِ شش سالِ اخیر (که البته با هزینه‌ی بیت‌المال حاصل شده) در اختیارِ ملی‌پوشان قرار داده و با حضور در میدانِ بزرگ و بی‌مانندِ المپیک، برای ایران و ایرانی افتخار بیافریند. ما پیش‌تر هم، زمانی که آقای جنتلمن (مهران بهنامفر) مرتباً از مربیگریِ تیم ملی استعفا میداد، با لحنی طلبکارانه و آمرانه از او خواستیم دست از این رفتارِ نسنجیده بردارد و واژه‌ی "استعفا" را دیگر در هیچ مصاحبه‌ای تکرار نکند! امروز هم همین لحنِ طلبکارانه را در موردِ حسین روحانی به کار می‌بریم و آمرانه از او می‌خواهیم در روزهای سختِ منتهی به رقابتهای المپیک، یار و همراهِ کاراته‌ی ایران باشد! شاید بپرسید چرا درخواستتان را آمرانه مطرح می‌سازید؟! علتش کاملا واضح و روشن است. قهرمانان و اسطوره‌ها بر خلافِ آنچه خود می‌پندارند، هرگز و هرگز متعلق به خودشان نیستند. آنها به یک ملت تعلق دارند و لذا آمدن‌ها و رفتن‌هایشان هم نمی‌بایست صرفا بر اساسِ خواست و نظرِ خودشان صورت گیرد. روحانی باید با درکِ شرایطِ سختِ کنونی، هر آنچه در توان دارد، به نفعِ کاراته‌ی ایران و در جهتِ اعتلایِ نامِ میهن، در آوردگاهِ بزرگِ المپیک به کار گیرد تا از این رهگذر، برای میهنش مثمرثمر واقع گردد. او سالهاست در کنارِ سیدِ کاراته‌ی ایران (شهرام هروی سرمربی تیم ملی) مسئولیتِ هدایت و رهبری کاراته‌کاها را برعهده داشته و ضمنِ شناختِ کامل از خصوصیات و روحیاتِ ملی‌پوشان، با هروی نیز به تفاهم و درکِ متقابل رسیده است. این بهترین و ایده‌آل‌ترین شرایطی است که می‌تواند برای تیم ملی ایجاد شود و همین موضوع، باعث شده که در سالهای اخیر، ملی‌پوشان بهترین و درخشان‌ترین نتایج را در بسیاری از میادینِ بزرگِ بین‌المللی، برای کاراته‌ی کشورمان رقم بزنند. به تمامِ توضیحاتِ پیش‌گفته، این را هم اضافه کنید که "به اعتقادِ بسیاری از کارشناسان، ترکیبِ تیمِ برنده را نباید تغییر داد" خوشبختانه سید شهرام هروی سرمربی موفق و پرافتخارِ کاراته‌ی ایران، بلافاصله با تصمیمِ اشتباهِ حسین روحانی مبنی بر جدایی از کادرفنی تیم ملی، مخالفت و آنرا وتو کرد. این البته بهترین و شایسته‌ترین عکس‌العمل از سوی سیدِ کاراته‌ی ایران در مواجهه با تصمیمِ اشتباهِ آقای اسطوره بود. هروی خوشبختانه در سالهای اخیر، تجربیاتِ گرانبهایی را در حوزه‌ی مربیگری و مدیریت کسب کرده و با اتخاذِ تصمیماتِ غالباً حساب‌شده، امیدواری‌ها را به موفقیتِ تیم ملی، افزایش داده است. او در جایگاهِ رهبر و سرمربیِ تیم ملی، واکنشِ لازم و منطقی را به تصمیمِ اشتباهِ روحانی نشان داد و از این پس، مسئولیتِ هر اتفاقِ ناگوار (خروجِ روحانی از کادرفنی و ایجادِ تغییر در ترکیبِ تیم برنده) صرفا بر عهده‌ی آقای اسطوره خواهد بود! محمد قدیمی/ مدیرمسئول پایگاه خبری تحلیلی ستارگان کاراته |
| 1398/3/4 17:21 |
