/ پنجشنبه 03 فروردین 1402 /
Thursday 23 March 2023
| انتقاد برای اصلاح یا انتقاد برای انتقاد؟! |
تعویق رقابتهای لیگ برتر کاراته؛ رضایت حداکثری و مخالفت‌های حداقلی |
انتقاد برای اصلاح یا انتقاد برای انتقاد؟! تعویق رقابتهای لیگ برتر کاراته؛ رضایت حداکثری و مخالفت‌های حداقلی  چندی پیش با تصمیم اصولی و خردمندانه‌ی فدراسیون کاراته، رقابتهای قهرمانی کشور و لیگ برتر، به درستی لغو و برگزاریِ آن به زمانی مناسب‌تر موکول شد. اتفاقی که رضایتِ حداکثری جامعه کاراته و البته انتقادهای حداقلی را به دنبال داشت.به گزارش پایگاه اطلاع‌رسانی ستارگان کاراته؛ پس از هشدارهای پی در پیِ وزارت بهداشت و مسئولانِ سلامتِ کشور مبنی بر رعایتِ پروتکل‌های بهداشتی و پرهیز از برگزاری تجمعاتِ غیرضروری، فدراسیون کاراته با هدفِ صیانت از جان و سلامتِ اهالیِ این رشته، با اتخاذ تصمیمی هوشمندانه، برگزاریِ رقابتهای قهرمانی کشور و لیگ برتر را به زمانی دیگر موکول کرد. در خصوصِ لغو رقابتهای قهرمانی کشور، هیچ مخالفت و مقاومتی مشاهده نشد و تقریبا تمامی اهالی کاراته، بالاتفاق از این تصمیم استقبال کردند چرا که برگزاری این پیکارها با آن حجم عظیم و گسترده، اولاً در تاتامی‌های کشوری، تبعاتِ منفی و زیانباری را رقم میزد و ثانیاً در سطحِ استانها نیز (که مجبور به برگزاری مسابقاتِ مقدماتی به منظور تعیین نفراتِ منتخب بودند) می‌توانست فاجعه‌بار باشد. ستارگان کاراته با نزدیک شدن به زمانِ برگزاریِ این پیکارها، حجم عظیمی از پیام‌های اهالیِ این رشته و خانواده‌های نگرانِ آنها را دریافت داشت که همگی خواستارِ لغو این رقابتها بودند. مضاف بر اینکه در برخی استانها نیز، اساساً اجازه‌ی برگزاری مسابقاتِ انتخابی از سوی مقامات مسئول داده نمیشد. اما در خصوص پیکارهای لیگ برتر کاراته، اگر چه تعویق این رقابتها، رضایتِ عده‌ی کثیری از شرکت‌کنندگان و خانواده‌های آنها را در پی داشت لیکن در چند مورد، انتقاداتی هم مشاهده شد. محورِ اصلیِ صحبت‌های منتقدین، تاکید بر این نکته بود که لغو مسابقاتِ لیگ برتر، اولا انگیزه‌ی بازیکنان را کاهش خواهد داد و ثانیا موجب تعلیقِ پرداختِ دستمزدِ مربیان و قهرمانان خواهد شد. همچنین این پرسش را مطرح می‌سازند که اگر علتِ تعویق رقابتهای لیگ برتر، حفظ سلامتِ بازیکنان بود، پس چرا پیکارهای سوپرلیگ برگزار شد؟ فدراسیون‌نشین‌ها به پرسشِ اخیر اینگونه پاسخ میدهند که تعداد بازیکنانِ حاضر در مسابقات سوپرلیگ، به مراتب کمتر از نفراتِ شرکت‌کننده در پیکارهای لیگ برتر است. به همین دلیل انجامِ تست‌های مربوطه و قرنطینه و کنترلِ سوپرلیگی‌ها، پیش از برگزاری رقابتها و در جریان آن، امکان‌پذیر بود لیکن انجامِ همین امور در خصوص نفراتِ پرشمارِ حاضر در مسابقات لیگ برتر، با توجه به امکاناتِ محدود فدراسیون کاراته، امری غیرممکن می‌نمود. (اگر چه برخی‌ها، با این استدلالِ فدراسیون کاراته موافق نیستند و معتقدند بهتر بود همین رقابتهای سوپرلیگ هم در شرایط کنونی برگزار نمیشد) همچنین در پاسخ به دو اشکالِ مطرح‌شده از سوی مخالفینِ تعویقِ رقابتهای لیگ برتر (کاهش انگیزه‌ی بازیکنان و تعلیقِ پرداختِ دستمزد مربیان و قهرمانان) گروهِ دیگر یعنی موافقینِ تعویق یا لغوِ مسابقات، توضیحات و استدلال‌هایی را به شرح ذیل ارائه می‌کنند: 1- همواره در تصمیم‌گیری‌های مهم، باید منافع و مضراتِ احتمالی را در کنار هم و توأمان مورد بررسی قرار داد. این درست که برگزاری رقابتهای لیگ برتر، می‌توانست درآمدی هر چند ناچیز را نصیبِ قهرمانان و مربیان سازد اما در سویِ مقابل، سلامتی و حیاتِ آنها و خانواده‌هایشان را به خطر می‌انداخت. آیا این درآمدِ ناچیز، آنقدر می‌ارزد که به خاطرش، برخی قهرمانان و یا اعضای خانواده‌ی آنها (بویژه سالمندان) سلامتی و حیاتِ خود را از دست بدهند؟! در رقابتهای لیگ برتر، قرار بود عده‌ی کثیری از کاراته‌کاها، از شهرها و استان‌های مختلف (که بعضاً در شرایطِ بسیار نامناسبی به سر می‌برند) گردِ هم جمع شده و به رقابتِ تن به تن بپردازند، این در حالیست که به احتمالِ بسیار قوی، برخی از آنها ناقلِ بیماری‌اند و با انتقالِ آن به سایرین و سپس مراجعتِ قهرمانان به شهرها و استان‌هایشان، بیماری به شکلی گسترده در سایر مناطقِ کشور نیز انتشار می‌یافت. بدیهی است هر یک از ما اخلاقاً و شرعاً، موظف و مکلف به رعایتِ نکاتِ بهداشتی و حفظِ جان و سلامتیِ سایرین هستیم، حال آنکه برگزاریِ این مسابقات (آن هم در شرایطی که ضرورت ندارد) در تعارض با این وظیفه‌ی شرعی و اخلاقی قرار می‌گیرد. 2- رقابتهای بین‌المللی که قرار است طی ماههای آینده در رده‌های سنی پایه برگزار گردد، به احتمال زیاد و با درنظر گرفتنِ شرایطِ کنونی جهان، همچون مسابقاتِ قبلی، لغو خواهد شد و حتی اگر به برگزاریِ آن نیز معتقد باشیم، هنوز زمانِ انتخابِ ملی‌پوشان از دلِ رقابتهای لیگ یا پیکارهای قهرمانی کشور، فرا نرسیده است. بنابراین هیچ ضرورتی برای برگزاری مسابقاتِ لیگ در شرایطِ کنونی احساس نمیشود. 3- برخی‌ها (که تعدادشان بسیار اندک است) امروز از تعویق رقابتهای لیگ برتر انتقاد می‌کنند و آنرا نشانه‌ی ضعفِ مسئولانِ فدراسیون کاراته می‌دانند در حالی که با مرورِ اظهارات همین نفرات در گذشته، با تناقضاتی آشکار مواجه میشویم. آن زمان که تعدادِ مبتلایانِ روزانه به بیماری کرونا، کمتر از 1000 نفر و نوعِ بیماری هم، کم‌خطرتر از امروز بود، همین نفرات با برگزاریِ کلاس‌های داوری و یا حتی تشکیل اردوی تیم ملی بزرگسالان (با حضورِ اندکِ ملی‌پوشان) به شدت مخالفت و تاکید می‌کردند که اکنون با توجه به شیوع گسترده‌ی ویروس کرونا، وقتِ تشکیل اردوهای تیم ملی نیست و فدراسیون با این کار، جان و سلامتِ ملی‌پوشان را به خطر می‌اندازد. حتی آن زمان که دو تن از قهرمانان و ملی‌پوشانِ نامدار کاراته‌ی کشورمان به بیماری کرونا مبتلا شدند، همین‌ها فریاد زدند که "بی‌تدبیری فدراسیون کاراته و برگزاری اردوهای تیم ملی در روزهای کرونایی، چنین ضربه‌ای را بر پیکر کاراته کشور وارد ساخت" اما همین نفرات، امروز که تعدادِ مبتلایانِ روزانه، بیش از 8000 نفر و نوعِ ویروس نیز خطرناک‌تر از گذشته است، خواهانِ برگزاری رقابتهای لیگ برتر (با حضورِ انبوهِ شرکت‌کنندگان) هستند و تعویقِ آنرا نشانه‌ی ضعف فدراسیون کاراته می‌دانند! جالب‌تر اینکه برخی از همین نفرات، تا چند روز قبل از اعلامِ خبرِ تعویقِ رقابتها (و یا حتی چند ساعت قبل از آن) در شبکه‌های اجتماعی بر فدراسیون می‌تاختند و متولیان کاراته‌ی کشور را افرادی بی‌تدبیر می‌خواندند که می‌خواهند با اتخاذ تصمیماتِ نادرست و برگزاری مسابقات کاراته در شرایطِ سختِ کرونایی، جان و سلامتِ بازیکنان را به خطر بیندازند! ساعاتی بعد و با انتشارِ خبرِ تعویق رقابتها، برخی از همین‌ها باز هم فدراسیون کاراته را بی‌تدبیر خواندند اما این بار نه به دلیلِ برگزاریِ مسابقات کاراته بلکه به خاطرِ لغوِ آن! شماری دیگر حتی پا را از این نیز فراتر نهاده و همزمان مسئولان فدراسیون کاراته را، هم به خاطرِ لغوِ رقابتهای لیگ برتر و هم به دلیلِ برگزاری سوپرلیگ سرزنش می‌کنند، اولی را سببِ بی‌انگیزگیِ بازیکنان و دومی را موجبِ به خطر افتادنِ جان و سلامتِ شرکت‌کنندگان می‌دانند! موافقانِ لغوِ رقابتها، نهایتا چنین نتیجه‌گیری می‌کنند که شاید هدف از طرحِ اینگونه انتقادات، صرفا تخریبِ فدراسیون کاراته باشد وگرنه چگونه می‌توان در آنِ واحد، یک فعلِ واحد را هم خوب و هم بد توصیف کرد؟! بهتر است در طرحِ انتقادات، نفسِ انتقاد را به عنوان هدف و غایتِ نهایی در نظر نگیریم بلکه به دنبالِ اصلاحِ امور باشیم. انتقاد برای اصلاح، پسندیده و انتقاد برای انتقاد، مذموم است. محمد قدیمی/ مدیرمسئول پایگاه خبری تحلیلی ستارگان کاراته |
| 1399/12/1 15:26 |
