محمد قدیمی/ اختصاصی ستارگان کاراته
نوزدهمین دوره رقابتهای کاراته‌ی قهرمانی آسیا در حالی با حذفِ تلخِ نماینده‌ی وزن منهای ۶۰ کیلوگرم ایران همراه شد که سرمربی تیم ملی برای گزینشِ بازیکنِ این وزن، در تصمیمی عجیب و چالش برانگیز، تن به استفاده از همه‌ی ظرفیت‌های کاراته‌ی کشور نداد.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ستارگان کاراته؛ دفترِ نوزدهمین دوره رقابتهای کاراته قهرمانی آسیا هفته‌ی گذشته در مالزی با کسب نتایجی نه چندان مطلوب برای کاراته کشورمان بسته شد. در این پیکارها نمایندگان کاراته ایران در دو بخشِ آقایان و بانوان و با احتسابِ تمامی مدال‌های کاتا و کومیته، مجموعا به سه مدال طلا، دو نقره و هفت برنز رسیدند که البته با توجه به نام و اعتبار کاراته‌ی کشورمان در آسیا و جهان، به هیچ وجه نمی‌توان از چنین نتیجه‌ای با عنوانِ نمایشی شایسته و در خورِ تحسین یاد کرد.
با این همه، تلخیِ این شکست (و البته هر شکستِ دیگری) چنانچه با عبرت‌آموزی همراه شود، می‌تواند به شیرینیِ ظفر ختم گردد به شرطِ آنکه خطاها را پذیرفته، از تکرارِ آن بپرهیزیم.
یکی از اشتباهاتِ بسیار عجیب و غیرقابلِ توجیهِ کادرفنی در گزینش ملی‌پوشِ وزنِ منهای ۶۰ کیلوگرمِ مردان جهت اعزام به رقابتهای کاراته قهرمانی آسیا، عدم دعوت از برترین‌های سوپرلیگ برای حضور در پیکارهای انتخابی تیم ملی بود!
در حالی که طی سالهای گذشته، همواره نفراتِ برتر رقابتهای سوپرلیگ کاراته از سهمیه‌ی حضور در مسابقات انتخابی تیم ملی برخوردار بودند، امسال و بنا به دلایلِ کاملا نامعلوم، کادرفنی به یکباره سنت‌شکنی کرد و در ضابطه‌ی تعریف‌شده برای مبارزات انتخابی، هیچ سهمیه‌ای را به برترین‌های سوپرلیگ اختصاص نداد! با این ابتکارِ معکوس و زیانبار، برخی از برترین‌های سوپرلیگ از گردونه‌ی رقابتهای انتخابی حذف شدند در حالی که سایرین با استفاده از دیگر سهمیه‌ها، به این مسابقات راه یافتند. علی اکبر بختیاری کاراته‌کای جوان و جویای نامِ کشورمان که در جریانِ پیکارهای سوپرلیگ، مقتدرانه عنوانِ نخستِ رنکینگِ وزن منهای ۶۰ کیلوگرم را در حضورِ تمامی مدعیانِ این وزن، به خود اختصاص داده بود، با تصمیمِ غیرفنیِ کادرفنی، یکی از ستارگان پرفروغِ سوپرلیگِ سال گذشته بود که جواز شرکت در مسابقاتِ انتخابی تیم ملی برایش صادر نشد.
کادرفنی تیم ملی با این بهانه که بختیاری در مسابقات قهرمانی کشور، موفق به کسب مدال نشده است، تمام شایستگی‌ها و حتی عنوانِ نخستِ وی را در رنکینگِ رقابتهای سوپرلیگ نادیده گرفت و او را از حضور در پیکارهای انتخابی محروم کرد! اما بختیاری کیست و چرا نتوانست در مسابقات قهرمانی کشور صاحبِ مدال شود؟
این کاراته‌کای جوان و خوش‌آتیه، سال گذشته و در فینالِ وزنِ منهای ۶۰ کیلوگرم مسابقات قهرمانی کشور، پوریا اقدسی، دیگر کاراته‌کای مطرحِ این وزن را با تسلطِ کامل شکست داد و مقتدرانه بر سکوی قهرمانی ایستاد. او البته سالِ بعد و در آخرین مسابقات کشوری، به دلیلِ مصدومیتی که برایش حادث شده بود، نتوانست مزدِ زحماتش را بگیرد و بی‌مدال ماند. اما در همین سال و در جریانِ رقابتهای سوپرلیگ، پا به میدان نهاد و با پیراهنِ تیم پاس، بسیاری از نامداران و مدعیانِ سبک‌وزنِ کاراته‌ی کشور را با مفهومِ “شکست” آشنا ساخت. بختیاری در همین پیکارها در برابر بهنام دهقان‌زاده و مرتضی کریمی (قهرمانان آسیا) و نیز مهدی کاظمی (نفر اولِ رقابتهای کشوری) پیروز شد و در مقابلِ پوریا اقدسی نیز در حالی که با نتیجه‌ی یک بر یک مساوی بود، صرفا با اخطار داوران و در شرایطی نامتعادل، شکست را پذیرفت.
با این توضیح آیا کادرفنی نمی‌بایست به بازیکنی که در این سطح از آمادگی به سر می‌بَرد، اجازه‌ی حضور در رقابتهای انتخابی را بدهد؟ مربیان تیم ملی، با کدام توجیهِ فنی، نفرِ برترِ رنکینگِ سوپرلیگ را صرفا به خاطر مصدومیت در رقابتهای کشوری و عدمِ توفیق در این پیکارها، از حضور در مسابقات انتخابی تیم ملی محروم کردند؟! اساسا یکی از مهمترین وظایفِ مربیان تیم ملی، شناساییِ استعدادهایی است که بنا به هر دلیل، در جریانِ رقابتهای قهرمانی کشور، موفق به کسب مدال نشده‌اند وگرنه قرائتِ نامِ مدال‌آوران مسابقاتِ کشوری از روی لیست و سپس دعوتِ آنها به پیکارهای انتخابی، چندان عملِ فنی و پیچیده‌ای نیست که برای انجامش، نیاز به تشکیلِ کادرفنی باشد! این کار از عهده‌ی هر کس که سوادِ خواندن و نوشتن داشته باشد، برمی‌آید.
از اینها گذشته، اگر قرار باشد کاراته‌کایی را صرفا به خاطرِ یک شکست، از حضور در مسابقات انتخابی تیم ملی محروم سازیم، با همین استدلالِ نادرست می‌بایست اجازه‌ی شرکت در رقابتهای انتخابی از پوریا اقدسی (نماینده‌ی اعزامی به پیکارهای آسیایی مالزی) نیز سلب میشد چرا که او در مسابقات آسیایی سال قبل، بی‌مدال مانده بود. اقدسی در دوره‌ی پیشین، با نایب قهرمانی در وزنِ منهای ۶۰ کیلوگرمِ مسابقات کشوری، به اردوی تیم ملی راه یافت و سپس با نظرِ کادرفنی، در وزنِ منهای ۵۵ کیلوگرم پیراهن تیم ملی را بر تن کرد. او در همین وزن راهی پیکارهای آسیایی شد و در نهایت با قبولِ شکست برابرِ رقبا، از کسب مدال بازماند. در این خصوص اما کادرفنی، صرفِ حضور در مسابقات آسیاییِ سالِ قبل را (بدون توجه به نتیجه‌ی حاصل) به عنوان سهمیه‌ی ورود به کارزار انتخابی تیم ملی در نظر گرفت.
انتقاد از عملکردِ بازیکن، پس از شکست، هم برای او و هم برای منتقد، سخت و دردناک است اما ذکر این نکته ضروری می‌نماید که در متنِ حاضر، اساسا هیچ انتقادی متوجهِ پوریا اقدسی، قهرمان جوان و خوش‌آتیه‌ی کاراته کشورمان نیست و این صرفا عملکردِ کادرفنی و تصمیماتِ اشتباهِ این نهاد در عدم استفاده از تمامی ظرفیت‌ها و پتانسیلِ کاراته کشور است که موردِ نقد و بررسی قرار میگیرد. اقدسی شاگردِ باشگاهیِ مهدی احمدی (مربیِ خوشنامِ کاراته‌ی کشور و عضو کادرفنی تیم ملی) است که بارها شایستگی‌هایش را در مبارزاتِ مختلف به اثبات رسانده اما به رقبای اقدسی نیز می‌بایست این فرصت داده شود که در فرایندی کاملا شفاف، به مبارزه با او پرداخته و نهایتا، فردِ برتر از مسیرِ یک انتخابیِ فراگیر، گزینش و به جامعه‌ی کاراته معرفی شود.
نکته‌ی جالب اینکه پس از اتخاذِ این تصمیم غیرفنی از سوی مربیان تیم ملی؛ نه رییس فدراسیون، نه دبیر، نه کمیته‌ی فنی و نه هیچ فرد یا نهادِ دیگری در داخل یا خارج از فدراسیون کاراته، از کادرفنی نپرسید که علتِ این سنت‌شکنی چیست و چرا امسال بر خلافِ تمامیِ سالهای گذشته، نباید برای نفراتِ برتر رنکینگِ سوپرلیگ، سهمیه‌ی حضور در رقابتهای انتخابی تیم ملی در نظر گرفته شود؟! از آن عجیب‌تر اینکه حتی علیرضا کتیرایی (دستیار شهرام هروی در تیم ملی) که خود از نزدیک و در قامت سرمربی تیم پاس، شاهدِ مبارزاتِ زیبا و غلبه‌ی بختیاری بر مدعیانِ این وزن بود، در صددِ تصحیحِ تصمیمِ اشتباهِ هروی برنیامد و همسو با دیگر اعضای کادرفنی، این تصمیم را پذیرفت!
اساسا اگر قرار باشد رقابتهای سوپرلیگ، تا این حد بی‌ثمر و بی‌فایده برگزار شود، قهرمانانِ جوان (که از دستمزدهای آنچنانی هم برخوردار نیستند) با چه انگیزه‌ای باید در این پیکارها شرکت و با حریفان مبارزه کنند؟! به نظر میرسد اتخاذِ این تصمیمِ کاملا اشتباه از سوی کادرفنی و عدمِ مخالفتِ فدراسیون‌نشین‌ها با آن، علاوه بر ضربه‌ای که بر پیکر تیم ملی وارد ساخت، باقیمانده‌ی اعتبار رقابتهای سوپرلیگ را نیز به کلی در هم کوبید.
در همین رابطه بخوانید:
