مربی کاراته ایران گفت: دختران ما از لحاظ روحی و روانی خیلی در اردوهای تیم ملی تضعیف شدند.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ستارگان کاراته؛ فاطمه بغلانی‌پور در گفت‌وگو با خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، در خصوص عملکرد دختران کاراته در مسابقات کاراته وان پاریس اظهار داشت: طبیعتاً بهترین‌های کاراته دنیا در این رقابت‌ها حضور داشتند و خدا را شکر عملکرد دختران عالی بود. در این رقابت‌ها به همراه تیم ملی اعزام نشده بودیم و خودمان در مسابقات حاضر شده بودیم. لیلا برجعلی واقعاً عملکرد بسیار خوبی داشت و فکر می‌کردم فینالیست شود.
وی تصریح کرد: مبینا حیدری نیز عملکرد بسیار خوبی داشت و در دیدار نهایی به مصاف تنها فینالیست فرانسه رفت و شرایط سالن به نفع حریفش بود. کاراته‌کا فرانسوی در این دیدار از لحاظ فنی برتری نسبت به حیدری نداشت و حتی مبینا تا ۴۰ ثانیه به پایان بازی از حریفش برتر و سنشو(کسب امتیاز نخست) نیز برای او بود، اما در نهایت جو حاکم بر سالن تاثیر گذار بود و با نتیجه ۴ بر ۲ مغلوب شد و به مدال نقره رسید. البته دختران ما میدان دیده هستند و نباید این اتفاق برای آنها می‌افتاد. با این حال باید باز هم کاراته وان‌های بیشتری ببینند تا در چنین شرایطی مانند بازیکن حرفه‌ای عمل کردند. آتوسا گلشاد نژاد نیز عالی بود و با کسب مدال طلا پرچم دختران را بالا برد. در نهایت عملکرد دختران در پاریس فوق‌العاده بود.
سرمربی سابق تیم‌های نوجوانان و جوانان در پاسخ به این سوال که به نظر دختران کاراته در حال رسیدن به خودباوری هستند، گفت: خیلی راحت می‌خواهم در این خصوص و به ویژه در مورد مبینا حیدری بازیکن خودم صحبت کنم. حیدری متاسفانه در سه، چهار مسابقه رسمی مدال کسب نکرد و بعد از پایان اردوهای تیم ملی احساس کردم که خیلی از لحاظ فنی ضعیف شده است. در بازی‌های آسیایی دیدم که او همان دختر من نیست که به راحتی از حریفان خود دست و پا می‌گرفت. حیدری کلکسیونی از تکنیک است، اما متاسفانه بعد از تماشای مسابقات او در بازی‌های آسیایی خیلی ناراحت شدم.
بغلانی‌پور خاطرنشان کرد: به حیدری نگفتم، اما او را به پاریس بردم که فقط دو، سه دور بالا بیاید و دوباره انگیزه پیدا کند، اما در بازی دوم آنقدر عالی بازی کرد که احساس کردم باید فینالیست شود. فکر می‌کنم در وهله نخست دختران ما از لحاظ روحی و روانی خیلی در اردوهای تیم ملی تضعیف شدند. فکر می‌کنم این دو، سه ماه که از اردو دور بودند و از نظر روحی و روانی آرامش پیدا کردند عملکرد بهتری داشتند. به حیدری در پاریس گفتم که هیچ مسئولیتی روی دوشش نیست و کسی پول اعزامش را نداده که بار روانی روی او باشد و فقط می‌خواهم نشان بدهد که عیارش چقدر است.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: دقیقاً فکر می‌کنم آتوسا گلشادنژاد و لیلا برجعلی نیز همین شرایط را داشتند و از لحاظ روحی و روانی در پاریس آرامش داشتند. برای کل کادرفنی تیم ملی بانوان به خصوص فرخناز ارباب و پگاه زنگنه خیلی احترام قائل هستم، اما به نظرم فدراسیون باید یک مقدار فکر کنند و در کادرش تغییر ایجاد کنند. امیدوارم شاهد تغییر در کادرفنی تیم ملی باشیم؛ چرا که آزموده را آزمودن خطا است.
مربی کاراته ایران تاکید کرد: حیدری، گلشادنژاد، بهمنیار و برجعلی بازیکنان توانمندی هستند و در گذشته در جلسه فدراسیون عنوان کردم چرا کسی اعتقاد ندارد که یک بازیکن باید از لحاظ روحی و روانی در آرامش باشد. بازیکنی که به سطح ملی می‌رسد قطعاً یک تکنیکی داشته که به اینجا رسیده، پس نیاز است از روحی و روانی در آرامش باشد و تکنیک‌هایش نیز تقویت شود تا بهترین نتیجه را بگیرد. خدا را شکر دختران ما ثابت کردند که چیزی از دختران دنیا کم ندارند و مطمئناً این روند ادامه پیدا می‌کند.
بغلانی‌پور در خصوص شرایط فاطمه صادقی شاگرد خود عنوان کرد: فاطمه بعد از عدم اعزام به بازی‌های آسیایی ضربه سنگینی خورد؛ در حالی که آمادگی حضور در مسابقات را داشت. طبق قوانین، کاتای تیمی و انفرادی می‌توانستند در بازی‌های آسیایی شرکت کنند و قطعاً در صورت حضور در مسابقات در بخش تیمی فینالیست می‌شدیم. موضوعی که باعث شد همچنان حسرت آن برای ما و بزرگان کاراته باقی ماند و همه بگویند کاش کاتا را اعزام کرده بودیم.
وی افزود: نمی‌دانم چه سیاستی پشت این قضیه بود و ما نیز سکوت کردیم و حرفی نزدیم. قطعاً وقتی ورزشکاری آنقدر تلاش می‌کند و رویداد مهمی چون بازی‌های آسیایی را از او می‌گیرند، خیلی دلسرد و دلزده می‌شود، اما صادقی دوباره سرپا شده است و برای مسابقات لیگ جهانی کاراته که اواخر اسفندماه برگزار می‌شود، خود را آماده می‌کند. فاطمه ۲۴ ساله است و هنوز ۶، ۷ سال از عمر قهرمانی او باقی مانده است.
مربی کاراته ایران در خصوص حضور در جلسات هم اندیشی فدراسیون کاراته و اینکه پیشنهادی برای حضور در تیم ملی دارد، گفت: در یک جلسه حضور داشتم، اما در جلسه دوم به دلیل شرایطی عذرخواهی کردم و نتوانستم حضور داشته باشم، اما کسی بابت سرمربیگری صحبتی با من نکرده است. شناختی نسبت به نیکوخصلت مدیر تیم‌های ملی نداشتم و جدیداً از شخصیت ایشان شناخت پیدا کردم و مطمئن هستم تصمیم درستی خواهند داشت. امیدوارم ملی فکر کنند و مهم نیست بغلانی‌پور باشد یا نباشد و مهم این است که تیم ملی در مسابقات سرفراز و سربلند باشد و همه خوشحال باشیم. در پاریس تنها کشوری که دو فینالیست داشت، ایران بود و قطعاً همه از کسب یک مدال طلا و نقره خوشحال شدند.
