نقل از خبرگزاری مهر
نتایج کاراته کاران ایران در لیگ جهانی پاریس نقشه راه پیش روی تیم ملی را برای مسابقات قهرمانی آسیا ترسیم کرد که برنامه ریزی برای حضور موفق در ناگویا و تغییرات در تیم ملی لازمه آن است.
به گزارش پایگاه خبری تحلیلی ستارگان کاراته و به نقل از خبرگزاری مهر، رقابت‌های کاراته وان پاریس در رده برتر یا همان ( Premier League) اولین میدان جدی سرپرست فدراسیون کاراته بود که نتایج قابل قبولی در پی نداشت. بعد از رقابت‌های جام جهانی که با نایب قهرمانی تیم کشورمان همراه بود، کاراته ایران با شوک استعفای شهرام هروی همراه شد. هروی که دریافته بود دست‌های پشت پرده کاراته قصد تخریب و برکناری او را دارند، دست پیش را گرفت و از سمت خو استعفا کرد.
اما مسئولین جدید فدراسیون به جای آنکه رسیدگی به امور تیم ملی را با توجه به برنامه‌های مهم پیش رو از جمله قهرمانی آسیا و حضور در لیگ جهانی برای اخذ سهمیه رقابت‌های جهانی اولویت قرار داده و به نوعی رسیدگی به شرایط تیم ملی را در دستور کار قرار دهند به دنبال تثبیت جایگاه خود بوده و تغییرات گسترده در بخش‌های مختلف را در دستور کار خود قرار دهند. انتخاب رئیس سازمان تیم‌های ملی با تأخیر چند هفته‌ای بعد از اعلام پایان کار تیم‌های ملی و معرفی مازیار فرید خمامی برای این مسئولیت چند روز قبل از اعزام به پاریس و در پی آن سپردن سکان هدایت تیم ملی به سید شهرام هروی در شب اعزام، نتیجه‌ای جز چیزی که در لیگ جهانی به ثبت رسید نمی‌توانست داشته باشد.
سرپرست فدراسیون وظیفه‌ای که طبق اساسنامه و حکمی که از وزیر ورزش دریافت کرده بود را به دست فراموشی سپرده و به جای فراهم کردن مقدمات برگزاری مجمع انتخاباتی، ۹۷ روز گذشته را به جابجایی نفرات مورد نظر خود پرداخت، تغییراتی که بخش عمده‌ای از آن جای تعجب داشت و برای اهالی کاراته سوال برانگیز بود. صوفی در حالی تغییرات را اعمال کرد که به خوبی می‌داند نمی‌تواند به عنوان یک کاندیدا در انتخابات شرکت کند و بهتر بود از همان هفته نخست در کنار رسیدگی به امور مجمع، تکلیف تیم ملی را مشخص می‌کرد و برای مسابقات پیش رو از جمله کاراته وان اردوها را تشکیل می‌داد.
در بخش فنی نیز باید به صراحت بیان کرد سید شهرام هروی که هدایت تیم ملی را یک بار دیگر برعهده گرفته نیک می‌داند که با این کاراته کاها به جایی نخواهد رسید. هروی در دوران جدید هدایت تیم ملی نه تنها در کادر فنی باید بازنگری کند، بلکه ترکیب تیم ملی نیز نیازمند تغییرات گسترده و به نوعی رنسانس است. برای موفقیت تیم ملی باید هدف گذاری کرد و برنامه ریزی داشت.
بازگشت کاراته کاها به مسابقات معتبری چون لیگ‌های جهانی خود جای امیدواری دارد ولی این حضور که اهمیت فوق العاده ای برای کاراته ایران خواهد داشت، باید مستمر باشد و البته برای آن برنامه داشت. می‌توان جوانان با آتیه شناسایی شده و به این مسابقات اعزام شوند تا پشتوانه‌های کاراته ایران با بهترین‌های دنیا مبارزه و کسب تجربه کنند و از این طریق آینده تیم ملی را ساخت.
نکته مهم دیگری که فدراسیون در دستور کار قرار داده و نباید از آن عبور کرد، بحث حضور همه مدعیان تیم ملی در رقابت‌های انتخابی تیم ملی است. تصمیمی منطقی و درست که کاراته به آن نیاز داشت و باید پای آن ایستاد و غایبین با هر اسم و عنوانی اجازه ورود به مراحل بعدی را نداشته باشند.
در واقع هر کاراته کا بدون توجه به نام و عنوان باید در این مسابقات حضور پیدا کند. تفکیک تیمی و انفرادی را نیز برداشت تا همه کاراته کاها موظف به مبارزه روی تاتامی انتخابی باشند. البته که باید برای مراحل بعدی و رسیدن به ترکیب تیم ملی نیز فرآیندی واضح و مشخص ترسیم شود که برای همگان در دسترس باشد. شاید حضور و اعزام چند کاراته کای برتر مسابقات کشور (انتخابی تیم ملی) به مسابقات معتبر از جمله کاراته وان بتواند یکی از پارامترهای این فرآیند باشد.
موضوع دیگر تغییر در شیوه و نحوه برگزاری سوپر لیگ کاراته است. در واقع این نحوه برگزاری لیگ به شیوه سنتی و با تأخیرهای چند ماه نه تنها هیچ دردی از کاراته دوا نمی‌کند، بلکه به نوعی رفع تکلیف است. لیگی که نخواهد در خدمت تیم ملی باشد، برگزار نکردن آن فواید بیشتری از برگزاری آن خواهد داشت. مسئولان برگزاری لیگ در فدراسیون کاراته باید ابتکار به خرج داده طوری برنامه ریزی کنند که لیگ در خدمت تیم ملی باشد.
کاراته ایران می‌تواند چون سال‌های نه چندان دور در بازی‌های آسیایی نقش تعیین کننده‌ای داشته باشد، شرط لازم آن نیز ابتدا مشخص شدن تکلیف مدیریت فدراسیون و پس آن برنامه ریزی برای حضوری موفق در ناگویا خواهد بود.
